De overtreffende trap van rustgevend (Roosmarij)

Terrein

Roosmarij maakt met haar man trektochtjes van een paar dagen in Nederland. In een verder druk bestaan vindt ze de rust en overzichtelijkheid van rugzakkamperen heel fijn. Het enige wat ertoe doet, is de eindbestemming van die dag halen. Je tent opzetten, iets warms eten en alles is goed.

Langeafstandswandelen deed ik altijd al veel. Soms één dag, soms wat langer, dan overnachtte ik in hotelletjes of B&B’s. Een kampeeruitrusting vond ik te zwaar om in mijn eentje te dragen. Sinds een paar jaar loop ik met mijn man, en met zijn tweeën kamperen we nu wél. We maken kleine trektochtjes met één, twee of drie overnachtingen. Soms op een NTKC-terrein, soms op andere terreinen.

Langeafstandspaden, waarvan ik er altijd wel met één of twee bezig ben, brengen me vaak op ideeën voor meerdaagse rugzaktochtjes. Die plan ik rond stukken die te lang zijn voor één dag. Of ik knoop bijvoorbeeld een paar verbindingsroutes van het Veluwe Zwerfpad aan elkaar. Ook het Twentepad staat nog op mijn verlanglijstje.

In de winter kamperen wij ook, maar dan wat luxer, met een tent met een houtkachel. Of we zetten een daktent op de auto. Rugzakkamperen met een klein tentje doen we vooral in het voorjaar en de herfst. Het fijne van rugzakkamperen vind ik, dat je helemaal afhankelijk bent van jezelf, van je eigen kunnen: van de afstand die je zelf kunt lopen, van de spullen die je zelf kunt meenemen. Niet alles kan, en dat maakt het heel overzichtelijk. De eenvoud daarvan vind ik heel prettig, heel rustgevend.

In de loop van de tijd heb ik geleerd om steeds minder mee te nemen. Less is more. Ik heb er inmiddels vrede mee dat ik geen andere broek bij me heb dan degene die ik aanheb. Wel kijk ik altijd heel goed naar de weerberichten en pak ik zo nodig een regenjas en regenbroek in. Wat ik bijvoorbeeld niet meer meeneem, zijn afwasspullen. Een bord met water afspoelen is goed genoeg, dat noemen we ‘kampeerschoon’. Kookspullen nemen we wél mee, want zeker als het fris is, is het heel lekker om warm te eten. Het liefst eet ik ook een warm ontbijt. Pannenkoeken bijvoorbeeld, van pannenkoekenmix waar je alleen maar water aan toe hoeft te voegen. Wat rozijnen erbij en klaar.

Mijn advies aan NTKC’ers die twijfelen over rugzakkamperen? Ga het gewoon een keer doen. Als je geniet van de rust en van het ‘back to basics’ van NTKC-kamperen, dan is rugzakwandelen daarvan de overtreffende trap.

Meer over rugzakkamperen

Gepubliceerd 28 juni 2020


Gepubliceerd op donderdag 28 juni 2012

Log in met je NTKC account om de reacties te lezen, en zelf een reactie achter te laten.

« Kamperen met de hond (Judith Heuves) - Vrijheid in de bergen (Jiska Kluit) »