Mijn moeder heeft me haar oude Nomad-rugzak gegeven. Die kan ik goed afstellen op mijn maat. Ik ben er nog niet helemaal uit hoe ik hem het best kan inpakken, zodat hij goed in evenwicht is en niet naar één kant trekt.
Mijn kussentje en slaapzak doe ik altijd onderin. Dan de wat zwaardere spullen zoals gastankje, koekenpan en andere kookspullen. Mijn matje draag ik aan de buitenkant. In het bovenste vak doe ik een bord, bestek, zaklamp en andere dingen waar ik snel bij wil kunnen.
Meestal ga ik ‘rugzakken’ met mijn vriend, dan neemt hij de boodschappen mee en ik een extra slaapzak. Soms draagt hij de tent en soms ik.
Wat ik handig vind, is van tevoren per onderwerp een lijstje maken van wat ik nodig heb. Dus bedenken wat ik mee moet nemen om te slapen (tent, matje, slaapzak, kussen), om te eten (brander, gastankje, servies en bestek, boodschappen), enzovoort.
Bij twijfel vraag ik wel eens raad aan mijn moeder of mijn opa en oma, die veel kamperen. Zo had ik eerst een heel dikke slaapzak die ik niet goed in de rugzak kreeg. Toen gaven mijn opa en oma mij een winterslaapzak die je veel beter kunt proppen. Ook heb ik van hen een kruishoutje gekregen, een zelfgemaakt laag stoeltje, dat steek ik makkelijk tussen de andere spullen.
In fietstassen kun je iets meer meenemen, maar toch vind ik de rugzak prettiger, want ik houd niet zo van fietsen. Tot nu toe bleek ik trouwens vaak eerder te veel dan te weinig bij me te hebben. Kleren bijvoorbeeld. Of toiletspullen waarvan ik later dacht: helemaal niet gebruikt. Soms hadden we ook te veel boodschappen bij ons, vooral drinken. Je kunt natuurlijk gewoon water halen op het kampeerterrein.
De langste afstand die ik tot nu toe met de rugzak heb gelopen is tussen de 5 en 10 kilometer, als een bus niet reed of als een terrein heel afgelegen lag. Een keer een echte trektocht maken lijkt me ook leuk. Maar dan moet ik wél eerst nog lichter en beter leren inpakken.
Gepubliceerd 29 juni 2020
Log in met je NTKC account om de reacties te lezen, en zelf een reactie achter te laten.
« De rugzak als gespreksstarter (Sanne Bookelman) - Neem een warme douche op Het Masterveld »